Schelvispekel is ontstaan in de VOC tijd, toen het gebruikelijk was om haringen te ruilen met specerijen. In de kombuizen van de haringloggers waren altijd brandewijn en specerijen te vinden. Wanneer de Vlaardingse vrouwen hun mannen vroegen wat daar onder in het schip stond, antwoordden zij steevast: "pekel". In de wintermaanden vingen de mannen geen haring, maar schelvis. De schuilnaam voor hun brandewijn was snel gevonden: schelvispekel.

Vandaag de dag wordt schelvispekel nog altijd gemaakt van brandewijn, waar twee maanden lang kruiden in trekken in stenen trekpotten. Erg lekker puur, in de mix, of zelfs in het recept van je appeltaart.